Podstawowe założenia gry w obronie w ultimate

Poświęciłeś dużo czasu na rozwijanie swoich umiejętności z dyskiem. Coraz pewniej czujesz się grając w ultimate. Twoje rzuty są dłuższe i lecą tam gdzie zaplanowałeś. Stajesz się świadomym graczem. Super. Pamiętaj jednak, że istnieje jeszcze drugi aspekt gry, a mianowicie gra w obronie.

Podstawowe założenia gry w obronie w ultimate

Gracz ultimate frisbee musi nie tylko umieć rzucić czy czuć w jakim momencie wybiec na podanie. Musi wiedzieć również jak utrudnić przeciwnikowi rzut, złapanie dysku bądź wybiegnięcie na pozycję. Mówi się czasem, że dobry defense wygrywa mecz. Można z tym stwierdzeniem się nie zgadzać, ale jeśli nie będziemy rozwijali się jako obrońcy, ciężko będzie nam wychodzić zwycięsko ze spotkań. W ultimate jeśli tracimy posiadanie dysku, musimy jak najszybciej przestawić się na grę w obronie. W ciągu jednego punktu, szczególnie na tym jeszcze niezbyt zaawansowanym poziomie, posiadanie dysku może się zmienić kilkakrotnie.

Najpopularniejszą taktyką gry w obronie i najłatwiejszym do nauczenia, jest krycie indywidualne. Tak zwana obrona jeden na jeden. Przed wyrzuceniem pulla gracze obrony ustalają między sobą, którego z ustawionych po przeciwnej stronie 7 graczy ataku, każdy z nich będzie krył. Dodatkowo wybierają również force, czyli na którą stronę będą wymuszali rzuty i nie pozwalali wbiegać cutterom (graczom starającym się otrzymać dysk). To są dwa podstawowe założenia gry w obronie w ultimate:

• Postawić dobry mark i wymusić rzut na tę stronę boiska, na którą się umówiliśmy.
• Nie pozwolić wbiec przeciwnikom i otrzymać łatwego podania na tej stronie boiska, na którą wymuszamy rzuty.

Najważniejsze zadanie markera

Marker to obrońca, kryjący osobę z dyskiem. Jakie ma zadania, w kolejności od najważniejszego:

1. ustawienie właściwego force’u, ustalonego przed akcją;
2. uniemożliwienie rzucającemu złamania force’u i rzucenia dysku na stronę zamkniętą;
3. odliczanie 10 sekund na rzut (liczyć można będąc w odległości 3 metrów od osoby z dyskiem. Każde oddalenie się na więcej niż 3 metry, powoduje że trzeba zacząć liczenie od nowa);
4. utrudnienie rzucającemu podanie na otwartą stronę boiska, pamiętając jednak o zadaniu 1. i 2.;
5. zablokowanie rzutu, tzw. hand block albo foot block, jednak nigdy próba zablokowania nie może się odbyć kosztem złamania force’u (patrz zadanie 2.).

Najważniejsze zadanie obrońcy kryjącego gracza w polu

Właściwie głównym celem obrońcy kryjącego gracza w polu jest ustawienie się w taki sposób, by jak najbardziej utrudnić przeciwnikowi otrzymanie prostego podania na stronie otwartej. Idealne jest zajęcie takiej pozycji, by widzieć zarówno swojego przeciwnika, jak i osobę z dyskiem. Nie jest to jednak sprawa łatwa, ponieważ zarówno położenie dysku, jak i miejsce zajmowane przez krytego gracza cały czas się zmienia. Obrońca w polu musi w zasadzie cały czas dostosowywać się do sytuacji, przewidywać ruchy przeciwnika i wyczuć moment, w którym mógłby on być największym zagrożeniem. “Wejście w głowę rywala” i zabranie tego, co chce on w danym momencie zrobić, jest w grze obronnej kluczowe.  Jeżeli obrońca będzie tylko reagował na ruchy gracza ataku i pozwoli mu grać w jego grę, zawsze będzie o ułamek sekundy spóźniony.

Nawet te podstawowe założenia gry w obronie nie są rzeczą prostą do opanowania, a to tylko mały wycinek wiedzy, którą trzeba posiąść, by stać się kompletnym obrońcą w ultimate. Ciągła praktyka, podpatrywanie doświadczonych graczy oraz analizowanie i uczenie się swoich rywali pozwoli zdobyć niezbędne umiejętności szybciej.